I Custodi del Dialetto Barasino
Per la festa de San Roche, tüti quanti i gusatòn i te fàn sü ‘n quarantote da’l Ver?è a’l Pescheròn. Questa l’è no ‘na balota: prima l’èr ‘pèna un riòn, ma adès,, cun el Pilota, Busaroche l’è un pais propi…tan’ me quan’ se dis!
A bas àla Costa, a l’ìšula, ghe stèva Gén, el fèva el pescadù, l’èra sèmper in da par lü, ghe piašèva no spartì i pèsi cun i òltri; quèi d’la Costa la ciamèvun el pescadù sulitàri.
Son chi cume i fiülén che guardi föra dala finèstra, parpàie bianche che i parun una tènda fra ti e el munde, e un tapetén bianche pugiàde sü l’èrba del giardén.
-Suna i bòti a’l campanén: un chidön indumadès l’ha tirade el scalfarén.
Trešìna e Pìna i se trövun al mercà cùme tuti i merculdì. - Pìna, Pìna! - vùša Trešìna - T’el sè che sèri dal dutùr e ò truàde Gìna, la dòna de Pandur?
La testa basa, i ugiài in funde al nas, i brasi piegati che i tègnun le güge suta sèa.
Sü la baia lur i stèvun pròpi ‘n gran bèl palassi ch’el guardèva inver la piassa.
Se sa no da ‘n duè ch’i gnèvun: “i Barasa” i se ciamèvun. Tüti chi Santangiulén ch’i èrun soci sò de lur se ciamèvun “Barasén”.
Riproduzione Riservata